ایران جزو کشور هایی است که به دلیل شرایط جغرافیایی مستعد حوادث و بلایای مختلف است و متاسفانه به دلایل مختلف مدیریتی، فرهنگی و آموزشی مکرر شاهد فجایع دردآور هستیم.
مرگ و میر جاده ای، آتش گرفتن اتوبوس ها و قطارها، ساختمان پلاسکو، سیل رودخانه كن ريزش پل كن و اینک نیز فاجعه معدن.
همه این فجایع نتیجه عوامل زیر است : ۱- جدی نگرفتن موضوع ایمنی
۲- ضعف مدیریت بحران که بجای تدبیر قبل از بحران همیشه پس از بحران فعال می شود
ايا دراين معدن مانور امداد ونجات اجراشده بود؟؟
ايافرضيه انفجار وشبيه سازى چنين حادثه اى وجود داشت ؟
۳- پایین بودن استاندارد های ایمنی و قوانین و مقررات سخت ایمنی و قوانین مجازات شدید متخلفین.
۴- کم ارزش بودن جان و سلامت انسانها برای مدیران کشور.
۵- سود و‌منافع مهم تر از جان کارگران است.
۶ – فقدان مدیریت سیستمی یعنی همه چیز کشور در یک سیستم ثبت شود و هر نوع کاستی، نقص و اشکال و تخلف به لحظه شناسایی گردد و در آخر
۷- فقدان آموزش اقدامات ایمنی و‌تجهیزات ایمنی به همه کارگران و کادر فنی و کارکنان و مدیران و روش پیشگیری از حوادث.
اگر فرهنگ ایمنی و ارزش سلامتی و جان انسان و سبک زندگی سالم و احترام به قوانین در جامعه توسعه یابد هرگز شاهد اینهمه فاجعه مانند مرگ و میر و معلولیت هزاران نفر در تصادفات، ریزش ساختمان ها، غرق شدن در سدها و دریاها، کشته شدن در سیل و آتش سوزی و حوادث دیگر نخواهیم بود.
ما نیازمند تحول در سبک زندگی و مدیران توانمند و سالم هستیم.
یک دیدگاه بنویسید